روابط عمومی گرایش رسانه : روزنامه نگاری نوین (بخش دوم)

روزنامه نگاری نوین

 

استاد:سرکارخانم ساعدی

لید

به اولین عبارات خبر یا همان پاراگراف اول خبر  مخصوصاً در سبک هرم وارونه  که خواننده را هدف قرار داده و او را غافلگیر می کند لید می گویند. لید در واقع خلاصه مهم ترین مطلب خبر است که در یک یادو جمله خواننده را در جریان اصلی ترین بخش خبر می گذارد و او را به خواندن بقیه خبر ترغیب می کند.لید بر حسب اینکه کدام یک از عناصر خبری را در خود جا داده باشد نام آن عنصر را به خود می گیرد .

انواع لید

لید که:نام فرد یا نهاد عامل رویداد در آن می آید

لید چه: موضوع رویداد در آن مطرح می شود

لید کجا :. مکان رویداد مطرح است

لید چه وقت: حاوی زمان رویداد است

لید چگونه:  وصیفی است و نحوه وقوع خبر را توصیف می کند

 علاوه بر این چند نمونه لید دیگر هم در خبرنویسی رایج شده اند مانند: لیدهای استنباطی،تک موضوعی و تلفیق ،  لید پرسشی،   لید مبتنی بر نقل قول،لید متعارض

تیتر

در تعریف تیتر گفته اند تیتر چکیده مهم ترین مطلب خبر است که به طور دقیق و روشن بیان شده باشد به عبارت دیگر تیتر باید با حداقل کلمات، حداکثر معنی را برساند . باید گفت لید خواننده را به خواندن متن خبر ترغیب می کند تیتر در حقیقت خلاصه عنصر جذاب خبر است که باید خواننده را به خواندن لید تشویق کند. تفاوت تیتر با لید در این است که تیتر یک جمله کوتاه و فشرده است در حالی که لید همان مطالب در یک یا دو جمله طولانی بیان می دارد. یکی از روزنامه نگاران حرفه ای تیتر را به قلابی تشبیه کرده است که به وسیله آن خبرنگار می تواند خواننده را به دام خواندن خبرش بیندازد . یکی از هدف های تیتر، جداکردن مطالب مختلف روزنامه و مجله از یکدیگر و ایجاد سهولت در انتخاب و خواندن مطالب است. در حقیقت خواننده با خواندن تیترهای مختلف، مطلب جالب توجه را برای خود انتخاب می کند.به عبارتی می توان گفت تیتر در این زمان شبیه علامت های راهنمایی در خیابان و جاده ها که رانندگان را هدایت می کند، عمل می نماید .

 قواعد نوشتن تیتر

1.تیتر باید با مطالب خبر هماهنگ و منطبق باشد . 2  در نوشتن تیتر باید از واژه های آشنا و رسا استفاده کرد . 3  تیتر باید روشن، دقیق و بدون ابهام باشد . 4  تیتر معمولاً باید حاوی فعل باشد . 5  کلمات در تیتر نباید تکرار شوند . 6  همانند لید، تیتر هر چه کوتاه تر باشد بهتر است . 7  در انتهای تیتر نقطه گذاشته نمی شود .

شکل تیتر

تیتر باید دقیق و بدون ابهام باشدو پیام خبر را به روشنی بیان کند. معمولاً تیترهای کلی و غیره مشخص،که بدون استفاده از فعل نوشته می شوند، پیام خبر را به طور ناقص بیان می کند. برای مطالب خبری، باید از نوشتن تیترهای کلی خودداری کرد و پیام را به صورت صریح بیان کرد . برای مثال به این تیتر توجه کنید : کنگره بزرگداشت عطار نیشابوری در مشهد،این تیتر مبهم مشخص نمی کند که این کنگره برگزار شده است و یا اینکه در چه زمانی برگزار می شود. باید توجه داشت که تیتر همواره باید به صورت مستقل و بدون واسطه، معنای کامل داشته وخالی از ابهام باشد، حتی زمانی که تیتر را به صورت نقل قول مینویسیم باید دارای معنای مشخص و بدون ابهام باشد. با این حساب، تیتر مبهم بالا با افزودن یک فعل، مفهوم پیدا می کند : کنگره بزرگداشت عطار نیشابوری فردا در مشهد برگزار می شود

اجزای تیتر

در روزنامه ها و مجله ها برای پاره ای از مطالب و اخبار، علاوه بر تیتر اصلی، تیترهای دیگری با حروف کوچکتر در بالا و پایین تیتر اصلی قرار می دهند که عبارتند از

تیتر اصلی: یاتیتری که مهم ترین مطلب خبر را بیان کند. در پاره ای از خبرها، این تیتر، تنها تیتر خبر است و به همین دلیل با درشت ترین حروف نسبت به تیترهای فرعی نوشته می شود. مثال : ادامه جنگ بسوی تکریت

روتیتر : روتیتر، تیتری است که در بالای تیتر اصلی قرار می گیرد و با حروف کوچکتر نوشته می شود. در واقع روتیتر، مقدمه یا مؤخره تیتر اصلی و یا به صورت مستقل است.باید به گونه ای باشد که با برداشتن آن

لطمه ای به تیتر اصلی خبر وارد نیاید . روتیتر: توسط رییس جمهور اعلام شد: تیتر اصلی: مبارزه با مفاسد اقتصادی شدت می یابد

زیرتیتر : زیرتیتر، معمولاً بعد از تیتر اصلی و با حروف کوچکتر نوشته می شود. مطلب زیرتیتر می تواند مکمل تیتر اصلی و روتیتر ویا مستقل از آنها باشد.

مثال : روتیتر: توسط رییس جمهور اعلام شد ،تیتراصلی: مبارزه با مفاسد اقتصادی شدت می یابد، زیرتیتر: دومین دادگاه مفاسد اقتصادی آخر همین هفته برگزار می شود

سوتیتر :در پاره ای از موارد که خبر طولانی است و حاوی مطالب متعدد می باشد، می توان خلاصه ای از مطالب مهم را بعد از تیتر اصلی با زیرتیتر به صورت جمله های مستقل بیان کرد. خلاصه تیتر را در اصطلاح روزنامه نگاری سوتیتر می گویند که با ستاره یا نقطه های درشت در ابتدای جمله مشخص می شود

خبرنگاران  و فیلترهای خبری

اولین فیلتری که جلوی برخی اخبار را می گیرد خبرنگار است آن هم خبرنگاری که با ارزش های خبری آشنا بوده و با تمسک به آنها برخی از رویدادها و اتفاق ها را انتقال نمی دهد.خب حال که دانستید تمامی خبرنگاران دانسته یا ندانسته برخی از رویدادها را سانسور می کنند، علاوه بر هفت ارزش یا به عبارت دیگر هفت فیلتر قبل، خبرنگاران با استفاده از 4 فیلتر دیگر حوادث را برای تبدیل شدن به خبر انتخاب می کنند.

کارکرد وسایل ارتباط جمعی

وسایل ارتباط جمعی وظیفه انتقال پیام ها و اطلاعات را به عموم مردم دارند. در همین راستا آنها سه کارکرد اساسی دارند که عبارتند از:  سرگرم کردن مردم. مطلع کردن عموم مردم. همگرا کردن فرد در یک نظام از پیش تعیین شده ای از ارزش ها و باورها .حتماً متوجه شده اید رسانه ها غیر از سرگرمی و انتقال اخبار یک کارکرد مهم تر دارند و آن سومین کارکردی است که ما از آن به عنوان همگرایی نام بردیم. در حقیقت رسانه ها وظیفه دارند تمام افراد جامعه را به سمت یک نوع خاص از زندگی و حتی به سوی یک ایدئولوژی معین و مشخص راهنمایی کنند.رسانه ها حتی تلاش دارند روی نحوه فکر کردن تک تک افراد جامعه تأثیر بگذارند و طوری عمل کننند که تمام آحاد جامعه به یک شکل فکر کنند.

فیلترهای خبری

وسایل ارتباط جمعی، دولتی و یا خصوصی و یا ارگان حزب،سازمان یا گروه هستند. بنابراین خبرنگاران رسانه ها یاد می گیرند که علاوه بر هفت ارزش قبل  در چارچوب از پیش تعیین شده ای  با عبور دادن اخبار از 4 فیلتر زیر اخبار خود را مخابره کنند .

1  مالکان رسانه ها

مالکیت  رسانه ها در اختیار دولت و یا بخش خصوصی یا حزب و نهادهای دیگر است. حال فکر می کنید مثلاً رسانه ای که تحت مالکیت دولت و ارگان آن یا حزب یا گروهی  است می تواند یک خبر علیه دولت متبوع یا حزب و ... گزارش کند. از این بدتر؛ تصور می کنید روزنامه ای که مالکیت آن در دست یک شرکت تولیدکننده شیرخشک است، آیاحاضر است خبری بر علیه شیرخشک های این شرکت  را گزارش کند؟ !

2  آگهی دهندگان تجاری

همانطور که می دانید اصلی ترین منبع درآمد رسانه ها در حال حاضر آگهی های تبلیغاتی هستند. برای مثال در کشور خودمان روزنامه هایی هستند که با یک دهم بهای تمام شده به دست خوانندگان می رسد و این یعنی اینکه مابقی هزینه های روزنامه از محل آگهی های میلیونی تأمین شده است . خب حال تصور کنید یکی دو شرکت بزرگ از دادن آگهی به یک روزنامه که خبری علیه آنها چاپ کرده است خودداری کنند. مطمئناً این روزنامه ظرف مدت کوتاهی ورشکست خواهد شد. چرا که خوانندگان آن حاضر نیستد بهای تک فروشی بالای آن را  که به جبران کسری درآمدها از محل آگهی ها بالا رفته  بپردازند. پس آگهی ها هم به عنوان یک اهرم بازدارنده از انتشار برخی از اخبار جلوگیری می کنند .

3  منابع خبری

سومین فیلتری که باعث می شود رسانه ها نتوانند برخی اخباررا انتشار دهند، وابستگی شدید آنها به منابع خبری دولت و رسانه های تجارتی است. به این معنا که مطبوعات  ناچارند اخبار مورد نیاز خود را از روابط عمومی شرکت های تجارتی و نیز سازمان های دولتی دریافت کنند تا از درستی و صحیح بودن آنها اطمینان داشته باشند . خب شما فکر می کنید این منابع خبری حاضر هستند اخباری را که علیه خودشان است در اختیار خبرنگاران قرار دهند .

4  انتقاد از وسایل ارتباط جمعی

فیلتر و یا به عبارت بهتر اهرم فشار بعدی که رسانه ها  توسط آن کنترل می شوند، بحث انتقاد از وسایل ارتباط جمعی به وسیله نامه، تلفن، پرونده قضایی، لوایح مجلس و حتی مؤاخذه توسط سران قدرت است. به این ترتیب رسانه ها و مطبوعات و حتی خبرنگاران از ترس این اهرم های فشار، سعی می کنند اخباری را مخابره کننند که بر خلاف منافع دولت و دولتی ها و شرکت های خصوصی نباشد .

البته اینها اهرم های فشار هستند ولی این بدان معنی نیست که روزنامه نگاران قادر به افشای اخبار نیستند.

یادآوری مختصری از تقسیم بندی رسانه ها :

الف رسانه های چاپی – media printed مانند روزنامه و مجله.

ب رسانه های الکترونیک – (electronic media) مانند رادیو و تلویزیون.

ج رسانه های دیجیتال – (digital media) مانند سی دی، دی وی دی، هارد دیسک، فلاپی دیسک

و فلش دیسک.

مراحل تهیه و ارائه اخبار:

1. جمع آوری اخبار ( ingnews gather ): در این مرحله ، یک خبرنگار از میان تعداد زیادی از رویدادهایی که در جهان واقعی (real world) روی می دهند یک یا چند رویداد را بر اساس ارزشهای خبری بر می گزیند و درباره آنها اطلاعات جمع آوری می کند. در این صورت ، خبر از جهان واقعی وارد جهان رسانه ها می شود.

2. پردازش اخبار ( news processing ): در این مرحله ، دبیران خبر و سردبیران از میان خبرهای رسیده، خبرهایی را که به نظر آنها از ارزش خبری بیشتری برخوردار هستند انتخاب می کنند و بنا به تشخیص خود بر روی آنها تغییراتی انجام می دهند. سردبیر خود پردازشگر خبر (news processor )است.

3. انتشار اخبار( news distribution ): در این مرحله ، رسانه محتوای انتخاب و تنظیم شده را منتقل می کند. این انتقال محتوا توسط عناصری صورت می گیرد که ناقل محتوا (content carrier) نامیده می شوند. در رسانه های چاپی، مرکب یا جوهر، در رسانه های الکترونیک، سیگنالهاو در رسانه های دیجیتال، صفر و یک ناقل محتوا هستند.

تعاریف روزنامه نگاری دربستر های پخش متفاوت ... :

· روزنامه نگاری الکترونیک  electronic journalism  : روزنامه نگاری الکترونیک مدیریت

داراییهای دیجیتال است. منظور از الکترونیک در دانش ارتباطات، رادیو و تلویزیون است.البته در تقسیم بندی دیگری روزنامه نگاری الکترونیک به روزنامه نگاری بر بستر اینترنت گفته می شود.

· روزنامه نگاری دیجیتال  digital journalism  : هر چیزی که اطلاعاتش به صفر و یک تبدیل شده دیجیتال است. منظور از روزنامه نگاری دیجیتال ، ذخیره کردن محتویات خبری اعم از متن، عکس، صدا و تصویر به صورت صفر و یک بر روی حافظه های دیجیتال از قبیل سی دی، دی وی دی، هارد دیسک، فلاپی دیسک یا فلش دیسک است.

· روزنامه نگاری آنلاین  online journalism  : منظور ارائه محتویات خبری اعم از متن، عکس، صدا و تصویر بر روی وب یا روزنامه نگاری در اینترنت است.

· روزنامه نگاری سایبر  cyber journalism  : شکل پیشرفته روزنامه نگاری آنلاین است که تعامل کاربر با دستگاه در آن به حداکثر رسیده است. روزنامه نگاری سایبر همان روزنامه نگاری آنلاین است که تلاش کاربر در آن به حداقل می رسد اما تلاش سیستم به حداکثر می رسد.

آنلاین در مقابل چاپ سنتی

عوامل موثر در مزیت ژورنالیسم آنلاین بر روزنامه ھا ی نوشتاری:

الف: عدم محدودیت زمانی و مکانی

ب: امکان دسترسی به ادبیات جهانی واژه ها

ج: امکان استفاده از گرافیک متحرک، موسیقی، صدا و تصویر

د: امکان ارتباط بی واسطه

ه: امکان کنش و واکنش دو سویه

و: امکان شخصی سازی

ن: رفتارھای افقی و بدون سلسله مراتب

خبرنگاری آنلاین چیست؟

خبرنگاری آنلاین دارای برخی از ویژگیھای روزنامه نگاری مطبوعاتی و خبرنگاری برای شبکه ھای رادیوییو تلویزیونی است، و ویژگیھای دیگری نیز دارد که مختص اینترنت ھستند. جاناتان دوب ناشر سایبر جورنالیست . نت اظھار می دارد، "خبرنگار آنلاین باید به طور ھمزمان در سطوح مختلف فکر کند: کلمات، ایده ھا ، ساختار گزارش، طراحی، ابزارھای تعاملی، عکسھا و قضاوتھای خبری. او اضافه کرده است:"کار تلویزیون نشان دادن اخبار است، کار مطبوعات بیشتر به شرح و تو ضیح اخبار مربوط می شود، گزارش آنلاین یعنی نمایش، تعریف، شرح و تعامل خبر." برای امکان پذیر ساختن این موارد ، خبرنگار آنلاین اطلاعات را در لایه ھای مختلف با استفاده از قالب ھای گزارشی متنوع ارائه می کند.

قالب ھای گزارشی آنلاین:

 اصلی ترین قالب گزارشی آنلاین شکل پرینت پلاس است که یک متن نوشتاری است که شامل عناصر اضافه دیگری از قبیل عکس، صوت و ویدیو یا ھایپرلینکھای دیگر به اطلاعات بیشتر است. لینکھای مختلف، خبرنگار می تواند مخاطب را در مسیر کسب اطلاعات بیشتر در تارنماھای جداگانه ھدایت کند، که برخی از آنھا ممکن است از منابعی به غیر از آن سازمان خبری با سابقه یا پیشینه خبری بیشتر ارائه شده باشند. گزارشھای آنلاین را می توان با اضافه کردن لینک ھای دیگر به پایگاه داده ھایی که کاربر می تواند در آنھا به جستجو بپردازد، بهتر و غنی تر ساخت.

گزارشگری مبتنی بر منبع باز: طبق رسوم ، روزنامه نگاران موضوع گزارشھای در دست تھیه را مخفی نگه می دارند. آنھا نمی خواھند با اعلام سوژه فرصت تھیه گزارش اختصاصی خود را به رقیب بدھند. رویکرد گزارشگری مبتنی بر منبع باز ، open source reporting  درست برعکس است. گزارشگر موضوع گزارش مورد نظرش را اعلام می کند و از خوانندگان می خواھد برای موضوع لید، منبع و ایده بفرستند. گزارشگری منبع باز مبتنی بر الگوی ھمکاری متقابل است و نشات گرفته از آرمانی که باور دارد منابع و اطلاعات یک جامعه متشکل از خوانندگان، بیشتر از یک خبرنگار یا تحریریه است.

گزارشگری توزیع شده : گزارشگری توزیع شده یا توزیعی ، distributed reporting  یا تکیه بر سهم خوانندگان در فرستادن اطلاعات، گزارشگری منبع باز را یک گام فراتر می برد. در این الگو خوانندگان خود به گزارشگر تبدیل می شوند. آنھا اطلاعات را در یک پایگاه داده ای از گزارشھای پراکنده منتشر می کنند که پس از گردآوری برای نشر  آماده میشود. به طور قطع ویکی پیدیا مشهورترین نمونه این نوع گزارشگری در جهان است.

نویسندگی آنلاین :

جاناتان دوب اظهار می دارد، نویسندگی آنلاین پیوندی است بین نویسندگی برای مطبوعات و نوشتن گزارش ھای مخصوص شبکه ھای پخش اخبار. او اشاره می کند که سبک کوتاه و ساده ای که گویندگان خبری ترجیح می دھند از آن استفاده کنند، نویسندگی آنلاین را ساده تر کرده است. او می گوید ولی تعداد زیادی از تارنماھا قواعد اصلی خوب نوشتن را نادیده می گیرند. دوب اضافه می کند، استفاده از لحن گفتاری مناسب است، ولی ھنوز ھم باید به قواعد دستوری و دیکته توجه کرد.

اسکات اتکینسون مدیر اخبار تلویزیون می گوید: بهترین توصیه اش این است که ھمانجوری برای اینترنت بنویسید که مثلا دارید برای دوستتان میل می نویسید. او اضافه می کند، "معنی اش این نیست که می توانید غلط ھای دیکته ای داشته باشید یا به ساختار داستانی خود توجه نکنید یا موضوع اصلی را فراموش کنید. برعکس، معنی اش این است که باید به صمیمی ترین شکلی که می توانید بنویسید ."

از دکه روزنامه به دکه شیشه ای

با پیشرفت تکنولوژی اینترنت و فضای سایبر، دغدغه زمان و مکان برای کاربر از بین می رود، زیرا با انتقال روزنامه از دکه روزنامه فروشی به دکه شیشه ای ، کاربر می تواند از طریق مراجعه به فضای سایبر، روزنامه دلخواه خود را ھر زمان که بخواھد بخواند. ژورنالیسم آنلاین به خاطر ساختار غیر متمرکز، افقی و دو سویه بودن کاربر را به فعالیت ھر چه بیشتر در زمینه مشارکت در تھیه اطلاعات تبدیل می کند. ھمچنین با گسترش متن ھایپر(ابر متن)، مخاطب و کاربر را بدون واسطه به منابع دیگر متصل میکند و به مخاطب اجازه می دھد اطلاعات بیشتری را کسب کند.

نکاتی دربارة نوشتن بر روی وب :

نگارش برای فضای وب با نگارش در رسانه های چاپی از جمله روزنامه و کتاب و مجله متفاوت است . شما اگر برای یک رسانه چاپی می نویسید می دانید که بیشتر خوانندگان شما همان روز مطلب شما رامطالعه می کنند. مثلا کمتر دیده اید کسی به کیوسک روزنامه فروشی مراجعه کند روزنامه های امروز را نگاهی نیندازد و خواهان روزنامه دو روز قبل باشد. البته کسی که روزنامه چند روز پیش را می خواهد حتما به دنبال یک مطلب خاصی است که پیدا کردن آن برایش اهمیت دارد .

اما نوشتن برای فضای وب، فراتر از زمان و مکان است. یعنی اگر مطلبی را که می نویسید و در وب منتشر می شود آن مطلب می تواند به راحتی در ایمیل ها، وبلاگ ها، صفحات شبکه های اجتماعی و وب سایت های دیگر به اشتراک گذاشته شود و مورد استفاده قرار گیرد و نهایتا در مدت زمان کمی در گوشه و کنار جهان مشاهده شود . از طرف دیگر هر شخصی از هر کشوری می تواند مطلب شما را ببیند و قیدی هم نیست که حتما مطلب جدید را همان روز بخواند. ممکن است هفته ها و سال ها بگذرد و این مطلب در آرشیو سایت مشاهده شود و یا در نتیجه جستجویی به دست آید .

توجه به کلمات کلیدی

خیلی از کاربران برای پاسخ به سوالی و یا یافتن مطلبی، کلمه کلیدی مرتبط با موضوعی را جستجو می کنند. بنابراین برای نوشتن مطلبی در وب، به این فکر کنید که اگر قرار باشد مطلب شما در موتور جستجوگری مانند گوگل در رتبه های بالا قرار بگیرد خوانندگان و کاربران چه کلمه یا عبارت و یا حتی جملاتی را جستجو می کنند .

فرض کنید مطلبی نوشته اید و به یافته های جدید پزشکان در خصوص آب لیمو پرداخته اید. بنابراین شما از کلماتی که به ذهن تان خطور می کند و هر کاربری می تواند در گوگل جستجو کند در نوشته تان در وب بهره بگیرید. در این نوشته می توانید به این عبارت ها اشاره کنید: خواص آب لیمو، مصرف زیاد، مضرات، لیموترش و ... لینک بدهید

اطلاعات تکمیلی به خوانندگان و کاربران سایت بدهید. هم در متن لینک بدهید و هم در پایان متن لینک های مرتبط بگذارید. به اخبار و مقالات مشابه مطلبی که نوشته اید. از لینک دادن به مطالبی درباره موضوع که در داخل سایت تان نیست نهراسید. فایل تصویری و صوتی اگر در سایت دیگر است هم مانعی ندارد .

سرعت در نگارش

برای کسی که در وب می نویسد سرعت در نگارش و تایپ سریع یک ضرورت است. این مزیت را در مواردی خاص که نیاز پیدا می کنید خبری را سریع منتشر کنید درک خواهید کرد. اگر در دوران مدرسه در کلاس ورزش، مسابقه دو سرعت اهمیت بالایی داشت بدانید که در فضای اینترنت تایپ ده انگشتی با سرعت بالا و بدون غلط این اهمیت را دارد .

جمله ها و پاراگراف های کوتاه

نتایج تحقیقات مختلفی نشان داده که حدود 21 درصد از کاربران آنلاین هستند که کلمه به کلمه متون وب را می خوانند و اکثریت تمایل دارند متن را مرور کنند. یعنی یک نگاه اجمالی می اندازند که متن را متوجه شوند. بنابراین کوتاه نویسی جملات و پاراگراف ها یک اصل مهم در وب نویسی است .

توجه بیشتر به تیترها و پاراگراف اول

چشم کاربران طوری عادت دارد که بیشتر به قسمت بالای مطلب خصوصا تیتر، زیرتیتر و پاراگراف اول توجه دارد و بررسی ها نشان داده که این قسمت صرفا مرور نمی شود بلکه به طور کامل خوانده می شود. پس لازم است برای این بخش خصوصا پاراگراف اول به منظور جذب مخاطب، بیشتر وقت بگذارید. شما در همین پاراگراف است که می توانید مخاطب را در قلاب خود بیندازید و شکار کنید تا صفحه وب خود را نبندد و نگاهی هم به پاراگراف های بعدی بیندازد. با اینکه دقت می کنید از بکار بردن کلمات کلیدی در پاراگراف اول غافل نشوید باید توجه داشته باشید که تیتر و پاراگراف اول نباید طولانی باشند .

بهترین سبک نوشتن خبر

در حال حاضر از سبک هرم وارونه و سبک الماس خبری به عنوان بهترین سبک های خبرنویسی آنلاین یاد

می شود. ولی با توجه به اینکه در بخش قبلی تاکید داشتیم که به پاراگراف اول و بخش بالایی متن در

صفحه وب باید بیشتر تاکید داشت، متخصصان روزنامه نگاری آنلاین سبک نگارش خبر برای هرم وارونه را

به شکل T توصیه کرده اند ولی همانطور که گفته شد برای اخبار در حال وقوع سبک الماس خبری مناسبتر است.

فرمت یا شکل متن

پاراگرافهای کوتاه : یک پاراگراف صد کلمه ای بر روی یک صفحه وب کاملاً بلند به نظر می رسد.

پاراگرافهای بلند این پیام را به خواننده می دهد : خواندن این مطلب نیازمند تلاش است. نویسنده پیش

بینی کرده است که شما وقت اضافی زیادی دارید. بنشین و مدتی آنرا بخوان. پاراگرافهای کوتاه پیام متفاوتی

می دهند : خواندن من آسان است. خواندن این مطلب اصلاً وقت زیادی نمی خواهد. مرا بخوان.

چانکها : اندازه مهم است.

عناوین اصلی : عنوان بالای صفحه باید کاملاً این مطلب را روشن کند که آن صفحه شامل چیست یا درباره

چیست. متن زیر عنوان نباید همان اطلاعات عنوان را تکرار کند پس زواید را حذف کنید.

عناوین فرعی : چنانچه متن یک صفحه بیش از 922 کلمه باشد، عناوین فرعی به خواننده کمک می کنند

به طور کارآمد و رضایتبخش نگاهی اجمالی به آن صفحه بیندازد.

حروف برجسته : کلمات و عبارات با حروف برجسته، بسته به محتوا می توانند به خواننده کمک کنند آنچه

می خواهد بیابد. جمع بین حروف برجسته و عناوین فرعی می تواند به عامل مخل بصری تبدیل شود،

بنابراین زیاد از آن استفاده نکنید. جمع بین لینکها و حروف برجسته در یک پاراگراف می تواند همان نتیجه

نامطلوب را در بر داشته باشد.

فهرستها : فهرستهای شماره دار، بولد دار یا دارای تورفتگی به خواننده کمک می کنند اطلاعات موجود بر

روی صفحه را دریابد. فهرستها در بسیاری از متون چاپی زشت به نظر می رسند و به کار نمی روند. فهرستها

بر روی صفحات وب تقریبا در همه متون خوب به نظر می رسند. فهرستها مانند پاراگرافها وقتی کوتاه باشند

بیشتر خوشایند خواننده هستند.

محتوای متن

ایجاز : فشرده بنویسید. همه کلمات غیر ضروری را حذف کنید.

ساختار جمله : صریح و آشکار بنویسید. در حالی که یک عبارت پیچیده در مقدمه به نظر شما فکر خوبی

باشد، ممکن است خواننده را پیش از آنکه به قلب جملات شما برساند وی را از خواندن منصرف کند.

افعال معلوم : نوشتن با افعال مجهول آسان است. استفاده از افعال معلوم تلاش بیشتری از نویسنده می طلبد

اما خواننده بهره می برد. نویسنده نیز بهره می برد چون خواننده همچنان علاقه مند می ماند. افعال مجهول

حوصله خوانندگان را سر می برد. خوانندگان بی حوصله از خیر مطلب می گذرند.

منظور خود را بیان کنید : سعی کنید مطلب خود را پیش از نوشتن بلند بگویید. ما معمولاً در گفتن مطلب

راحت تریم تا در نوشتن آن. وقتی چشمان خیره شنونده را می بینیم سریعتر به اصل مطلب می رسیم.

حذف زوائد : خواندن دوباره اطلاعات وقت افراد را تلف می کند.

لینکها چه می گویند : متن لینک نباید هیچ یک از قواعدی که برای متن گفته شد ، زیر پا بگذارد. یک لینک باید به خواننده یک پیش بینی منطقی درباره آنچه وقتی بر روی آن کلیک می کند خواهد یافت ایجاد کند. لینکی که چیزی را باز نمی کند یا کاربر را به صفحه وب جدیدی نمی برد به نظر می رسد یک لینک شکسته است پس آن را حذف کنید. وقتی لینک کاربر را به جای دیگری در همان صفحه ببرد یا یک میدیا پلیر را باز کند به کاربر سرنخی می دهد.

لینکها بهتر است طولانی نباشند خواندن یک عبارت بلند (بیش از حدود پنج کلمه) وقتی آندرلاین و/یا هایلایت شده باشد دشوار یا صرفاً زشت است. لینکهایی که آندرلاین نشده باشند یا به رنگ دیگری متفاوت از متن پیرامون نباشند تقریباً دیدن آنها توسط کاربر غیر ممکن است.

چانکها

چانک چیست؟

ما از لینکها برای مرتبط ساختن مطالب به صورت آنلاین استفاده می کنیم. یک متن می تواند به متنی دیگر لینک شود. در بیشتر مواقع، این متنها بلند هستند و خیلی با متون چاپی تفاوتی ندارند. حال اگر متنی را با نیت لینک کردن بنویسیم چطور؟ اگر سعی کنیم هر ایده ای را به کوچکترین شکل ممکن در بیاوریم به طوری که همچنان کامل و قابل فهم باشد چطور؟ ما می توانیم از لینکها برای ارائه سوابق یا توضیحات یا اطلاعات بیشتر که مرتبط یا ضروری باشند استفاده کنیم. کوچکترین واحد ممکن کدام است؟ یک عبارت؟ یک جمله؟ یک پاراگراف؟ این مسئله البته به محتوا بستگی دارد. یک چانک را می توان متنی تعریف کرد که یک ایده واحد را منتقل می کند. این ایده می تواند یک رویداد یا یک داستان باشد. ممکن است هم یک تعریف باشد.

اندازة چانک چقدر است؟

محتوا به شما می گوید اندازة چانک چقدر باید باشد. هر چیز غیر ضروری باید حذف شود. هر چیزی که ازایده واحد مرکزی چانک منحرف شود باید در چانک دیگری قرار گیرد. چنانچه بتوان یک چانک را متن بین دو تغییر دانست، آنگاه اکثر چانکهای داستانی حدود 122 تا 972 کلمه هستند. برخی چانکها تا 722 کلمه نیز در بر دارند اما تعداد بسیار اندکی بلندتر از این هستند.

مهارتهای لازم برای روزنامه نگاری آنلاین

یک مطالعه بر روی 193 عضو حرفه ای اتحادیه اخبار آنلاین (ONA) که بزرگترین تشکل افرادی است

که در زمینه روزنامه نگاری آنلاین فعالیت می کنند نشان داد اکثر مدیران اخبار آنلاین برای مهارتهای

مرتبط با متن مانند ویرایش بیش از مهارتهای مرتبط با فناوری مانند تولید مواد صوتی و تصویری ارزش

قائل هستند.

مهارتهای خبری ذکر شده عبارتند از :

قضاوت خبری، دستور زبان و سبک نگارش، عنوان نویسی یا تیترزنی، گردآوری خبر، نوشتن شرح عکس،

گزارش کردن و نویسندگی، ویرایش عکس، تولید مواد صوتی، تولید مواد تصویری.

این مطالعه همچنین نشان می دهد مهارتهای ویرایش عمدتاً به منظور تولید و سرهم بندی و نه برای تولید

متون اصلی به کار می رود.

قواعد اخلاقی وبلاگ نویسی( باید توجه داشته باشید این قواعد برای انتشار اخبار در وب یا شبکه های اجتماعی هم مصداق پیدا می کند)

درستکار و باانصاف باشید،وبلاگ نویسان باید در گردآوری، گزارش کردن و تفسیر اطلاعات درستکار و باانصاف باشند.

هرگز مطالب دیگران را سرقت نکنید. حتی الامکان منابع را معرفی کنید و به آنها لینک بدهید. اطلاعات بیشتر درباره اعتبار منابع برای عموم مهم است.

مطمئن شوید که مدخلها، نقل قولها، عناوین، عکسها و همه مواد دیگر غلط نشان داده نشوند.

نباید رویدادهای خارج از محیط را بیش از حد ساده جلوه دهید یا بر آنها تأکید کنید.

هیچگاه محتوای عکسها را بدون بیان آنچه تغییر یافته است تحریف نکنید. بهبود عکس تنها برای وضوح فنی آن قابل قبول است. بر روی عکسهای مونتاژ شده یا نمودارها توضیح بنویسید.

هرگز اطلاعاتی را که می دانید نادرست است منتشر نکنید و چنانچه اطلاعات قابل تردید منتشر می کنید توضیح دهید که این اطلاعات قابل تردید است.

تبلیغ، اظهار نظر و اطلاعات مبتنی بر واقعیت را از هم جدا کنید. حتی تبلیغ و اظهار نظر نباید واقعیت یا شرایط را بد جلوه دهد.

اطلاعات مبتنی بر واقعیت و اظهار نظر را از آگهی جدا کنید و از موارد نامشخص که خطوط بین این دو را نادیده می گیرند پرهیز کنید.

آسیب را به حداقل برسانید

وبلاگ نویسان اخلاق گرا با منابع و موضوعات همانند انسانهایی که سزاوار احترام هستند برخورد می کنند.

به آنهایی که ممکن است محتوای وبلاگ بر آنها تأثیر نامطلوب داشته باشد دلسوزی نشان دهید.

حساسیت ویژه ای در برخورد با کودکان و منابع و موضوعات بی تجربه داشته باشید.

هنگام مصاحبه با افراد فاجعه زده یا مصیبت زده یا استفاده از مصاحبه یا عکسهای آنها حساس باشید.

توجه داشته باشید که جمع آوری یا گزارش کردن اطلاعات ممکن است باعث آسیب یا ناراحتی افراد بشود. جستجوی اطلاعات مجوزی برای تکبر نیست.

توجه داشته باشید که افراد حقیقی بیش از مسئولان دولتی و کسانی که به دنبال قدرت، نفوذ یا جلب توجه هستند برای کنترل اطلاعات شخصی خود حق دارند. تنها یک نیاز عمومی غالب می تواند ورود به حریم خصوصی افراد را توجیه کند.

باسلیقه باشید. از کنجکاوی هیجان انگیز خودداری کنید.

مواظب باشید مظنونان نوجوان، قربانیان جنایات جنسی و مظنونان جنایی را پیش از ثبت رسمی اتهامات معرفی نکنید.

پاسخگو باشید

اشتباهات خود را بپذیرند و فوراً آنها را اصلاح کنند.

مأموریت هر وبلاگ را توضیح دهید و عموم را به گفتگو درباره محتوای آن و عملکرد وبلاگ نویس دعوت کنید.

اختلاف سلیقه ها، وابستگیها، فعالیتها و برنامه های شخصی را نشان دهید.

از تعامل جانبدارانه با آگهی دهندگان و شرکتهای خاص، خودداری و در برابر فشار آنها برای تأثیر بر محتوا مقاومت کنید. هنگامی که استثناءاتی در کار است آنها را به طور کامل برای خوانندگان توضیح دهید.

مواظب منابعی باشید که اطلاعات را در ازای حمایت از آنها عرضه می کنند. هنگامی که چنین اطلاعاتی را می پذیرید این حمایتها را بیان کنید.

اقدامات غیر اخلاقی وبلاگ نویسان دیگر را افشا کنید.

از همان معیارهای عالی که برای دیگران قائل هستید پیروی کنید.

ژورنالیسم شهروندی چیست؟

ژورنالیسم شهروندی مفهومی است که به فعالیت آن دسته از اعضای یک جامعه که نقشی فعال در فرایند جمع آوری، گزارشگری، تجزیه و تحلیل و انتشار اخبار و اطلاعات به عهده می گیرند اطلاق می شود. هدف چنین مشارکتی فراهم آوردن اطلاعات مستقل، قابل اتکاء، صحیح، همه جانبه و دقیق بعنوان یکی از لوازم دموکراسی است.  از آن‌جا که عبارت ژورنالیسم شهروندی چندان دقیق و گویا نیست این نوع روزنامه‌نگاری را با نام‌های دیگری نیز می‌شناسند: ژورنالیسم عمومی، ژورنالیسم مشارکتی، ژورنالیسم دموکراتیک یا خیابانی، ژورنالیسم خودجوش و مردمی، ژورنالیسم منبع آزاد، ژورنالیسم شبکه‌ای، ژورنالیسم پایین به بالا، ژورنالیسم توزیع شده، و ژورنالیسم مبتنی بر شاهدان عینی.

ژورنالیسم شهروندی را نباید با ژورنالیسم باهمستانی یا جماعتی (Community journalism) و ژورنالیسم مدنی(Civic) که توسط ژورنالیست‌های حرفه‌ای انجام می‌شود اشتباه گرفت. بعلاوه ژورنالیسم شهروندی از ژورنالیسم مبتنی بر همکاری (Collaborative) که در آن ژورنالیست‌های حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای با یکدیگر کار می‌کنند نیز متفاوت است. همچنین ژورنالیسم شهروندی از ژورنالیسم اتفاقی (Accidental) نیز متفاوت است. ژورنالیسم اتفاقی یعنی استفاده از تکنولوژی برای ثبت و ضبط یک رویداد غیر مترقبه. مثلا فیلمبرداری 30 ثانیه‎ای یک رهگذر به نام زاپرادور از ترور کندی رییس جمهور آمریکا در 22 نوامبر 1963 و یا فیلمبرداری یک شهروند از لحظه برخورد هواپیماها به برج های دو قلو در 11 سپتامبر 2001 از مصادیق ژورنالیسم اتفاقی است. اما ژورنالیسم شهروندی اندیشیده و تعمدی و از پیش برنامه‌ریزی شده است.  ژورنالیسم شهروندی عمدتاً از سوی کسانی دنبال می‌شود که به نحوی توسط رسانه‌های اصلی یا غالب کنار گذاشته می‌شوند و یا بد معرفی یا بازنمایی می‌شوند و یا اصلا بازنمایی نمی‌شوند.

در کشورهای غربی این افراد به حاشیه رانده شده عبارتند از زنان متعلق به گروه‌های کم درآمد جامعه، اقلیت ها، و برخی از گروه‌های جوانان، یعنی کسانی که به رسانه‌های اصلی و بزرگ دسترسی ندارند یا کمتر دسترسی دارند. در جوامع در حال توسعه نیز کاربرد این نوع ژورنالیسم در سال‌های اخیر رو به افزایش داشته است. مثلا فیلمبرداری از تظاهرات راهبه‌ها و طرفداران آن‌ها در برمه در سپتامبر 2007 توسط شهروندان برمه ای و ارسال صدها عکس، ویدئو، پست الکترونیکی به شبکه‌های تلویزیونی در جهان باوجود محدودیت‌های رسانه‌ای در آن کشور از مصادیق ژورنالیسم شهروندی محسوب می‌شود. البته ژورنالیسم شهروندی ابعاد و مولفه‌های دیگری نیز دارد. جی .دی.لاسیکا این ابعاد را اینگونه برمی‌شمرد:

•        1- مشارکت مخاطب به شکل اظهارنظر در مورد رویدادهای مهم روز در وبلاگ‌های شخصی، تهیه عکس یا فیلم از طریق گوشی تلفن همراه و یا نوشتن اخبار محلی توسط ساکنین یک محله

•        2- وب سایت‌های خبری و اطلاعاتی مستقل

•        3- سایت‌های خبری مشارکتی

•        4- سایت‌های رسانه‌ای همگانی و جمعی

•        5- سایر رسانه‌های خرد ( مانند فهرست آدرس‌های پست الکترونیکی، و خبرنامه‌های اینترنتی)

•        6- سایت‌های پخش شخصی (سایت‌های پخش ویدئویی)

ژورنالیسم شهروندی شکل خاصی از رسانه‌های شهروندی محسوب می‌شود. بنابراین در ژورنالیسم شهروندی افراد فاقد مهارت‌های حرفه‌ای از ابزارهای تکنولوژی مدرن و اینترنت برای تولید و نقد محتواهای رسانه ای استفاده می‌کنند. مثلاً افراد در مورد آنچه که در محیط پیرامونشان می‌گذرد و یا در مورد اشتباهات و یا سوگیری‌های موجود در رسانه های‌غالب و یا جریان اصلی در وبلاگ شخصی خود و یا در شبکه‌های ارسال پیامک اینترنتی و شبکه های اجتماعی می نویسند و یا از یک رویداد ارزشمند به لحاظ خبری با استفاده از دوربین فیلمبرداری یا دوربین گوشی تلفن همراه عکس دیجیتال و یا فیلم های خبری تهیه و روی سایت‌هایی همچون یوتیوب (YouTube) ارسال می‌کنند.

بدین ترتیب اگر تا چند سال قبل شهروند خبرنگاران برای انتشار یا پخش فیلم های خود نیازمند دستگاه پخش کننده (مثلا سازمان‌های خبری) بودند امروزه با رواج وبلاگ‌ها، پادکست‌ها، ویدئوبلاگ ها این وابستگی از بین رفته و افراد برای بیان افکار خود نیازی به بنگاه ها یا سازمان‌های پخش ندارند.  این بی نیازی به سازمان‌های پخش و از آن مهم‌تر بی‌نیازی شهروندان به ژورنالیست‌های حرفه‌ای باعث شده تا عده‌ای از ژورنالیست‌ها ادعا کنند که ژورنالیسم اینک در عصر رفورم خود بسر می‌برد. به این معنی که اینترنت همان تاثیری را بر ژورنالیسم گذاشته است که مطبوعات چاپی بر کلیسا گذاشتند. یعنی کاهش اقتدار کلیسا و حذف نقش واسطه‌گی بین انسان و خدا در مسیحیت قابل مقایسه است با حذف همه واسطه‌ها از سوی اینترنت در همه صنایع از جمله صنعت روزنامه‌نگاری. اینک شهروندان این امکان را دارند که رابطه مستقیمی با اخبار و اطلاعات برقرار کنند چه بعنوان تولید کننده و چه بعنوان مصرف کننده. هم اکنون ژورنالیست‌های حرفه‌ای با کسانی وارد رقابت شده‌اند که همواره خود را متعهد و موظف به اطلاع رسانی به آنان می‌دانسته اند. ژورنالیسم شهروندی فرایند انتقال پیام از فرستنده به گیرنده را معکوس ساخته است.

اگر روزنامه‌ها و شبکه‌های تلویزیونی از روزنامه ‌نگار بعنوان یک دروازه‌بان در تولید و گزینش و ارائه اخبار استفاده می‌کنند در ژورنالیسم شهروندی کسانی که قبلا تحت عنوان مخاطب از آنها سخن به میان می‌آمد اینک بخشی از همگان محسوب می‌شوند که خود به تولید و پخش خبر و اطلاعات می‌پردازند. البته این اظهار نظر به این معنا نیست که ژورنالیسم شهروندی جای ژورنالیسم حرفه‌ای را گرفته و یا خواهد گرفت بلکه به این معناست که ژورنالیسم شهروندی مکمل و مقوم ژورنالیسم حرفه‌ای خواهد بود. از این گذشته ژورنالیسم شهروندی ابزاری بدیع و قدرتمند برای تحقق جامعه مبتنی بر دانایی یا جامعه اطلاعاتی است. اطلاعات پایه و اساس چنین جامعه‌ای است. برای کسب انواع شناخت در مورد موضوعات مختلف، جامعه اطلاعاتی نیازمند نظام‌های چند سطحی کسب اطلاعات است. رسانه‌های جریان اصلی و کانال‌ها و منابع اطلاعاتی مرسوم به تنهایی قادر به تامین تمامی تقاضاها و نیازهای اطلاعاتی نخواهند بود لذا در جامعه مبتنی بر دانایی از هر شهروند انتظار می‌رود که به وظیفه خود در تحقق چنین جامعه‌ای عمل کند. در چنین جامعه‌ای هر شهروند به نوبه خود حامل اطلاعات است.

جامعه اطلاعاتی از طریق اشباع جامعه از سخت افزار کامپیوتری و سایر وسایل الکترونیکی تحقق نمی‌یابد بلکه در ذهن انسان‌هاست که چنین جامعه‌ای تحقق می‌یابد. بنا بر این بدون مشارکت برابر همه اذهان چه بزرگ و چه کوچک نمی‌توان شاهد تحقق جامعه مبتنی بر دانایی بود.

 

موبایل ژورنالیسم و تمرین کوتاه‌نویسی

ساعت 10 صبح یک روز آفتابی، ترافیک روان خودروها در بزرگراه نیایش. ناگهان سقوط یک جرثقیل بزرگ از بالای پل سعادت‌آباد به داخل بزرگراه، توجه همراه با وحشت رانندگان، مسافران و عابران محل... صدای بوق و جیغ ترمز کشیده شده خودروها... یک سواری زیر جرثقیل له شد... ترافیک قفل شد.

در میان همهمه بسیار و شلوغی جمعیت، آنچه مورد توجه قرار می‌گیرد تعداد کثیر گوشی‌های دوربین‌دار است که از همه طرف (بالای پل، پایین پل، کف خیابان، داخل خودروها و آپارتمان‌های اطراف) در حال ثبت و ضبط حادثه هستند و اندکی بعد عکس‌ها و خبرهایی از حادثه در شبکه‌های اجتماعی موبایلی منتشر شد. گویا هر شهروندی که حاضر در صحنه بود از زاویه دید خود به خبرنویسی و خبرنگاری در فضای سایبری اقدام کرده است.

کاری به اخبار ضد و نقیض تعداد کشته‌ها، زخمی‌ها و صدمات وارده نداشته و نداریم. آنچه مورد نظر این یادداشت است مطالعه پدیده روزنامه‌نگاری و خبرنگاری موبایلی یا به اصطلاح موبایل ژورنالیسم است.

رسانه‌ای به نام گوشی‌های تلفن همراه

روزنامه‌نگاری موبایلی یا موبایل ژورنالیسم همان‌گونه که از نام آن برمی‌آید، شکلی از خبرنگاری رسانه‌های جدید است که گزارشگران با استفاده از قابلیت‌های روزافزون گوشی‌های موبایل یا نوت‌بوک‌های متصل به اینترنت اقدام به جمع‌آوری، ویرایش و توزیع اخبار از جامعه پیرامون خود می‌کنند. به تعریف دیگر، هر نوع خبرنویسی (چه تخصصی و چه غیرتخصصی) که با گوشی‌های موبایل تهیه شود، به‌عنوان رسانه‌نگاری مبتنی بر موبایل یا موبایل ژورنالیسم شناخته می‌شود.

با این تعریف، امروزه یک شهروند عادی هم می‌تواند خبرنگار بوده و دفتر روزنامه‌نگاری‌اش را همواره همراه خود داشته باشد. لذا اگر سر سوزن ذوق همراه اندکی بخت و اقبال در وجود او باشد، می‌تواند گزارش‌های خبری از رویدادهای روزمره جهان تهیه کند و چه بسا خبرگزاری‌های معتبر دنیا با تشکیلات عریض و طویل و بودجه‌های کلان در پوشش خبری یک رویداد از یک شهروند خبرنگار عقب بمانند.

استادان علوم ارتباطات درباره روزنامه‌نگاری موبایلی می‌گویند: روزنامه‌نگاری شهروندی و روزنامه‌نگاری موبایلی دو مقوله جدید است که سبب شده شهروندان خود روزنامه‌نگار شوند. دیگر مخاطب روزنامه‌ها مصرف‌کننده صرف اطلاعات نیستند، بلکه می‌توانند تولیدکننده خبر باشند. مهم‌تر این که خبر از حصر سنتی دروازه‌بانان خبر رسانه‌ها خارج و هر روزنامه‌نگار موبایلی یک دروازه‌بان خبر می‌شود. این تغییر علاوه بر دروازه‌بانی خبر در چهار حوزه محتوا و سبک‌های خبرنویسی، بازاریابی خبر، ابزار انتقال خبر و تغییر در مخاطبان نیز قابل مشاهده است.

اصول روزنامه‌نگاری موبایلی

کارشناسان ارتباطات، اصولی را برای روزنامه‌نگاری موبایلی در نظر گرفته‌اند که برخی آنها عبارت است از:

1ـ صفحه موبایل به خاطر کوچک بودن یک محدودیت‌ محسوب می‌شود؛ بنابراین خبرها نباید از چهار پاراگراف بیشتر باشد، آن هم پاراگراف‌های نه‌چندان بلند یعنی حداکثر 12 سطر.

2ـ تیتر باید ساده و گیرا باشد، یعنی حداکثر هفت تا هشت کلمه کافی است. اگر تیتر از این طولانی‌تر شود در صفحه موبایل دوخطی می‌شود که جالب نیست.

3ـ خبرها باید کوتاه باشد و روی تک‌تک کلمات فکر شود. خبر اگر فهمیده شود به روزنامه‌نگار موبایلی این امکان را می‌دهد با کلمات بازی کند. البته باید دقت کرد اصل خبر تحریف نشود.

4ـ اگر درون لینک، کلمات فارسی وجود دارد یا لینک طولانی است از سایت‌هایی که لینک را کوتاه می‌کنند می‌توان استفاده کرد، مانند www.yon.ir

5ـ صفت‌های افراد، اشیا و مکان‌ها را حذف کنید.

6ـ استفاده از اسامی و عناوین مخفف شده بسیار مطلوب است.

7ـ از نقل‌قول‌های طولانی و کشدار پرهیز شود. فقط از نقل‌قول‌های کوتاه، آن هم در جای ضروری استفاده شود.

8ـ خبر طوری نوشته شود که برای همگان قابل فهم باشد. از کلمات تخصصی و واژگان رمزگونه پرهیز شود تا خواننده خبر در درک معنای آن دچار اشتباه نشود.

9ـ غلط املایی و محتوایی به آسانی از زیر دست هر خبرنویسی در می‌رود؛ لذا خبر قبل از ارسال لازم است دوباره‌خوانی شود. وقتی اشتباهی منتشر شد دیگر برای تصحیح آن دیر بوده و تمام دنیا خبر شما را اشتباه خوانده است.

10ـ خبر به هر زبانی که ‌نوشته می‌شود، سعی شود از به کارگیری گویش‌های محلی پرهیز شود. برخی کلمات احتمال دارد در زبان یا گویش دیگر معنای دیگری داشته باشد. این بسیار مهم است که به فرهنگ‌ها و زبان‌های دیگر توهین نشود.

11ـ روزنامه‌نگار موبایلی ملزم باشد نوشته خود را با دیدی انتقادی بازخوانی کند و از خود بپرسد آیا مردم داخل کشور و حتی خارج از کشور هم می‌توانند مطلب او را به همان خوبی بفهمند؟

خلاصه کلام این که اصل در روزنامه‌نگاری موبایلی، حرکت در مسیر توئیت‌نویسی است. در توئیتر فرد تمرین می‌کند و البته مجبور است کمتر از 140 کلمه بنویسد. توئیت‌نویسی غایت تکنیکی روزنامه‌نگاری موبایلی است.